Περιγραφή Περιοχής της ΑΟΖ της Κύπρου - Γεωλογικές δομές

Η περιοχή έρευνας υδρογονανθράκων νοτίως της Κύπρου αποτελεί μέρος της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της Κυπριακής Δημοκρατίας, καλύπτοντας μια περιοχή 51.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Το βάθος του νερού κυμαίνεται από 300 μέτρα στην περιοχή του Κυπριακού Τόξου, κοντά στις ακτές της Κύπρου, μέχρι πέραν των 3.000 μέτρων στο βαθύτερο σημείο της Λεκάνης του Ηρόδοτου.

Οι κύριες γεωλογικές δομές που συναντούνται στην περιοχή αυτή είναι:

• Οι λεκάνες της Λεβαντίνης και του Ηρόδοτου, οι οποίες σχηματίστηκαν από διάρρηξη (“rifting”) και εξάπλωση (“spreading”) από το Τριαδικό μέχρι το Κατώτερο Κρητιδικό. Το πάχος των ιζημάτων, που αποτελούνται κυρίως από λιθολογικές φάσεις βαθιάς θάλασσας, εκτιμάται ότι φθάνει τα 12 έως 15 χιλιόμετρα.
• Το υποθαλάσσιο όρος Ερατοσθένης, το οποίο θεωρείται ότι αποτελεί ένα ηπειρωτικό τεμάχιο που αποκόπηκε και μεταφέρθηκε μέσω τεκτονικών διεργασιών στην παρούσα θέση του. Το ιζηματογενές κάλυμμα του αποτελείται κυρίως από ανθρακικά ιζήματα με πάχος περίπου πέντε χιλιομέτρων.
• H Μειοκαινικής ηλικίας Δυτική υπολεκάνη του Ερατοσθένη.
• Το Κυπριακό Τόξο, το οποίο σχηματίσθηκε στο Άνω Κρητιδικό και ενεργοποιήθηκε ξανά κατά το Νεογενές.

Δύο μεγάλα τοπικά γεγονότα που αφορούν την απόθεση ιζημάτων είχαν σημαντικές επιπτώσεις στις προοπτικές δημιουργίας υδρογονανθράκων στη θαλάσσια περιοχή της Κύπρου:

• Το Δέλτα του Νείλου, η ανάπτυξη του οποίου ξεκίνησε από το Ολιγόκαινο και συνεχίζεται μέχρι σήμερα, το οποίο επηρέασε ιδιαίτερα την περιοχή δυτικά του Ερατοσθένη εντός της Λεκάνης του Ηρόδοτου.
• Η Κρίση Αλατότητας του Μεσσηνίου που είχε ως αποτέλεσμα τις αποθέσεις στρωμάτων εβαποριτών μεγάλου πάχους στις Λεκάνες της Λεβαντίνης και του Ηρόδοτου. Οι εν λόγω εβαπορίτες αποτελούν ένα στεγανό κάλυμμα στη θαλάσσια περιοχή της Κύπρου, ενώ η παραμόρφωση τους είχε ως αποτέλεσμα τον σχηματισμό διαφόρων γεωλογικών δομών με ιδιαίτερο ερευνητικό ενδιαφέρον.